Jarig 2010

Na de Highland Games ben ik naar Emmermeer gereden. Onderweg bij een warme bakker gebakjes gekocht. Lekker lang Logan vast mogen houden, terwijl mijn thee koud stond te worden, maar dat vond ik helemaal niet erg 😀

Dochterlief serveerde onze traditionele maaltijd voor feesten: kaasfondue! Met stokbrood, cherrytomaatjes en olijven. Jammie!

Zijn oogjes zijn dus echt niet babyblauw zoals gebruikelijk bij babies, maar nog steeds heel donker! Ook zijn vele haar (:-P) is nog steeds erg donker. Op de foto’s zie je niet dat ie heel veel haar heeft, maar achter in zijn nekje mag het al wel geknipt worden, zo lang is het daar *grijnz* (Dit moest ik wel even zeggen, want als ik nog eens zeg dat ie een kaal koppetje heeft, krijg ik weer klappen van z’n mama).

Vanaf maandag werk ik 6 dagen, dan zondags vrij en dan weer werken, geen idee hoe lang dat gaat duren. Tot de baas weer beter is. Dus de komende weken zal ik oma’s kleine knulletje helaas weinig tot niet meer zien, snik!

Van dochter kreeg ik een mooie portretfoto van Logan, een echte foto dus, afgedrukt zeg maar. Verder heb ik heel veel felicitaties gekregen op Hyves, van Gian een prachtige e-card met zingende poesjes (En de kop van de kat was jarig, en zijn pootjes vierden feest, Het staartje kon niet meedoen want dat was pas ziek geweest, Hij kwam net uit het ziekenhuis en had zo’n pijn in z’n keel, En al dat dansen en gespring dat was hem veels te veel). Een liedje dat ik vroeger heel vaak zong met de kids, steeds sneller en sneller. Ga ik dus zeker ook aan Logan leren!

Zowel zoonlief als schoondochter hebben gebeld, evenals Cassie (die dinsdag komt logeren).

Happy Birthday to Me !!!

Bovenstaand kaartje kreeg ik van AnneRie, met binnenin: Hoera mijn oma is jarig! lol… Toen ik tegen dochterlief zei dat het plaatje wel wat op Logan lijkt, met dat ronde kale koppetje, was ze hevig verontwaardigd: Hij heeft al best veel haar hoor!

Ook kreeg ik van AnneRie wat centjes, waar ik al een goede bestemming voor gevonden heb 😀

De prachtige zelfgemaakte kaart hierboven kreeg ik van Caroline. Met echt kant erop, en echte kraaltjes. In het echt istie veel en veel mooier dan wat de scanner ervan maakte. Ik ken haar al heel erg lang, maar we waren elkaar een beetje uit het oog verloren de laatste jaren. Tot we mekaar laatst weer terugvonden op Hyves 🙂

Zoals gebruikelijk ben ik ook morgen vandaag met mijn verjaardag niet thuis. Waar ik dan wel uit heb gehangen lezen jullie hier misschien nog wel 😉

———————————-

Mijn pc-probleem is opgelost: de grafische kaart is stuk. Dochter deed hem vandaag in haar eigen pc, en kreeg prompt dezelfde crashes die ik de laatste tijd had. Er is ook nog goed nieuws: het was niet het moederbord! Want dat had ook gekund. Hoewel… het moederbord is van oktober verleden jaar, de videokaart van februari 2009. Dus als er een jaar garantie op zat, is die nu verlopen. Morgen gaan ze naar Norrods toe, en nemen dan ook de rekening mee, om te proberen toch nog garantie te krijgen, of in elk geval wat korting. Mijn verjaardagscentjes kan ik dus goed gebruiken: voor een nieuwe nvidia kaart.

Ik krijg de pc zondag of maandag terug. Naast een nieuwe kaart erin, zetten ze er ook gelijk Windows 7 op. En dan nog even testen of alles weer goed werkt enz. Ik ben in elk geval blij dat we nu de oorzaak gevonden hebben, want dat kon echt van alles zijn deze keer…

Gehoortest

Een tijdje geleden werd ik gebeld of ik eens een gratis en geheel vrijblijvende Gehoortest wilde doen. Gewoon, om es te zien hoe het met mijn gehoor staat. Natuurlijk vond ik dat prima. Ik weet nog dat ik heel wat jaren geleden es mijn ogen liet testen, en dat toen bleek dat ik dringend een bril moest. En toen ik die bril eenmaal had, dat de wereld er toen ineens heel anders uit zag!

Want als iets als gezicht of gehoor langzaam achteruit gaat, dan weet je zelf niet beter: Daar ben je aan gewend. Tot het tegendeel bewezen is. Dus wie weet, misschien zou ik wel veel beter kunnen horen dan ik nu doe, alleen weet ik dat zelf dan nog niet…

Het begon met wat vragen:

• Heb je weleens ergens gewerkt met erg veel lawaai?
• Yup, bij de glas. Daar moest je verplicht oordopjes in, maar dat deden we nooit, omdat je dan de radio (die op z’n allerhardste stond) niet meer kon horen.
• Ook hou ik m’n leven lang al erg van harde muziek, vooral rock, en om geen overlast te veroorzaken luister ik dat meestal met een koptelefoon op (<— risicofactor)
• Heb je zelf klachten?
• Yup, op het werk moet ik vaak aan klanten vragen Wat zegt u?, dus of die klanten praten allemaal zo zachtjes, of ik hoor ze niet zo goed… (toen moest ze lachen)
• En er wordt me weleens gezegd dat ik vrij luid praat, of een tikkie te hardop fluister. Zelfs denk ik van niet, maar ….

Nou dat was voldoende om een uitgebreide test te doen. Ik kreeg een koptelefoon op, en een apparaatje in mijn hand. Achter mijn rug gingen geluiden gemaakt worden, en zodra ik iets hoorde moest ik op dat apparaatje klikken. Zelfs als ik alleen maar dacht dat ik iets hoorde. Ik dacht nix, en ik klikte alleen maar als ik echt zeker wist dat ik iets gehoord had. Piepjes, zoemtonen, gebrom, er kwam van alles langs.

En toen de uitslag:

Ik schijn een vrijwel perfect gehoor te hebben! Eén lijntje hoger is "beter kan haast niet". En daar heb ik volgens haar vroeger op gezeten, of zelfs erboven, toen ik jonger was. Dat kan best kloppen, want ik was altijd de enige die bv de telefoon hoorde overgaan in huis, als we buiten waren, enz.

Ze zei dat mijn gehoor vast vanwege de leeftijd nu toch een tikkie minder geworden is dan het ooit was. Het zou dan bovengemiddeld goed geweest zijn, en ik moet er gewoon even aan wennen dat het nu ietsjes minder is dan toen. Maar zo hoog als ik scoorde, en op mijn leeftijd, is zo’n beetje het beste gehoor dat je kunt hebben. Dus praten al die klanten allemaal wel zo zachtjes, lol!

Toen ik zei dat ik dan over een jaartje of 10 weleens weer terugkom zei ze: Eerder over 15 a 20 jaar hoor!

Voor de moeite kreeg ik een goodiebag mee, daarin zat o.a. een puzzelboekje + pen (leuk voor Hanry), een 50+ tijdschrift (lol), en 2 rolletjes pepermuntjes. Ja Char, het waren er twee, dus naast die ene die jij vanmiddag gelijk helemaal op hebt gegeten krijg je de volgende keer dat 2e rolletje ook wel 😉

Update Au Arm

Die doet nog steeds flink zeer en de elleboog is wat stijfjes. Klein blauw plekje langs ader werd een grote langwerpige donkerblauwe plek langs ader. En de onderkant van mijn arm boven en onder de elleboog (een gebied van zo’n 15 cm lang) is nu helemaal pimpelpaars, rood, blauw en geel. De arm is wat dikker en harder dan normaal, en heeft zo’n beetje alle kleuren van de regenboog sinds gisteravond. Terwijl het donderdagmiddag al gebeurd is 😦

Zondag foto gemaakt

Zo te zien zal het naderhand nog flink hebben gebloed van binnen, en in bed zal ‘s nachts dat bloed wel naar beneden gezakt zijn, vandaar dat juist de onderkant van mijn arm zo vrolijk gekleurd is, lol.

Foto zondag

Vandaag ben ik wel gaan werken, maar na een uurtje of 2 heb ik de baas gebeld dat ik niets meer ging bijvullen. Ik meldde me niet ziek (daar wordt ie niet vrolijk van op zaterdagmiddag), maar behalve klanten helpen heb ik zo weinig mogelijk gedaan. En ondanks dat heb ik nu zeer moeie armen en schouders. Mijn linkerarm deed meer dan normaal, en de rechter wou alleen maar rusten 😦

Morgen vrij, dus nu maar een paar daagjes rustig aan doen. En nooit weer mijn arm gebruiken terwijl er een naald in zit !!! lol

Au arm

Mijn rechterarm doet nogal zeer, aan de binnenkant van mijn elleboog en vlak daarboven. Dat is geheel mijn eigen schuld (of de schuld van dochter?).

Gister ging ik weer eens bloed doneren, dochter wist dat. Terwijl ik daar lag op een soortement brancard, met mijn rechterarm op een steun, met een flinke naald erin waardoor het bloed via een slangetje in een zakje stroomde, ging mijn mobieltje. Die zat in mijn tas, en die hing links van me.

Het lukte me niet helemaal om de tas met m’n linkerhand te pakken, en dus hielp m’n rechter eventjes mee. Op het moment dat ik mobieltje te pakken had, en opnam, begon het paaltje naast mij driftig te piepen, en het rode lampje erbovenaan begon te knipperen.

Eén van de artsen kwam gelijk toegesneld op het geknipper en gepiep, en riep: Wat doe je nou, je hebt een naald in je arm! In mijn oor zei dochter: wat is nou belangrijker, je dochter of een naald… lol. Terwijl ik met dochter praatte, haalde de arts de naald uit mijn arm en verbond die, het bleek dat het zakje ook net al vol was 🙂

Na een cup-a-soup kon ik weer gaan. Even snel wat boodschappen en toen naar huis, waar de kids op me wachtten. Mijn arm deed een beetje zeer, en dat heb ik eigenlijk nooit. Dochter: Daar kies je zelf voor mam, mijn hobby zou het niet wezen…

Een paar uur later begon het flink zeer te doen, de binnenkant van mijn elleboog werd stijf, en een stuk bovenarm daarboven voelt alsof er een enorme blauwe plek zit. Waarschijnlijk zit die bloeduitstorting binnenin, want aan de buitenkant zie ik alleen een klein blauw plekje, langs de ader die daar loopt. De naald zal me vanbinnen wel ergens lek geprikt hebben, buiten de ader waar ie netjes in hoorde te zitten. Eigen schuld dikke bult natuurlijk, normaal kan het verband er na een paar uurtjes af en heb ik nergens meer last van.

Morgen werken, en dan maar flink diclofenac slikken. Dat heb ik toch al voor mijn hand, en dat zal hier ook wel voor helpen. En over een paar daagjes is het wel weer over. Volgende keer mobieltje maar gelijk op m’n schoot leggen voor de naald erin gaat 😉

Waarvoor ze nu belde? Ze waren hierheen gereden in nieuwe auto, en toen waren allebei de moeders niet thuis. Dat hadden ze kunnen weten, maar kennelijk hoort een moeder altijd thuis te zijn, ook als de kinders allang de deur uit zijn, lol. Ze zijn eerst naar schoonma haar huis gegaan, want die heeft had energydrink in de koelkast, en toen naar dat van mij. Het werd nog even heel gezellig (ik had met de boodschappen ook energydrink meegenomen).

Zippo + Kapper

Gisteren bracht ik mijn kostbare Zippo: een gladde zilveren, met inscriptie van Rick voor Mama, naar Primera toe. Hij deed het niet meer, ook niet nadat ik er een nieuw vuursteentje in had gezet. En Zippo geeft tenslotte levenslange garantie. Ze zou bellen als ie klaar was, en ze heeft er op de bon bijgeschreven: Heeft grote emotionele waarde. Want dit is niet eentje die je even vervangt door een nieuwe natuurlijk!

Vanochtend werd ik gebeld: Hij is klaar hoor. OMG, nu al? Dochter gebeld of ze hem op wilde halen als ze weer es het dorp in gaat, want zij komt daar veel vaker dan ik. Toen ze zei dat ze haar moeders Zippo kwam halen waarover gebeld was, kreeg ze hem direct aangereikt. Een collega van de verkoopster vroeg: Zou je haar niet even de achternaam van haar moeder vragen? Eh ja, tenslotte stond er ook die aantekening op de bon! Vanavond kreeg ik hem al, toen ze bij mij kwam. Daarover straks meer…

Zelf kon ik hem niet halen, want ik zat vanmiddag in het Alfa College. Collega M. moest een knip-toets afleggen voor haar kappersopleiding, en ze heeft mij graag als model. 5 weken geleden ben ik al door haar geknipt vanwege stage, nu dus een toets. Maar er kon best al wel weer iets af, vond ze. Ja mijn haar groeit snel, en is lekker gewillig. Diverse klasgenotes moeten soms een hele tijd wachten met het afleggen van een toets, omdat ze geen model kunnen vinden 😦

Inderdaad: het zit nu alweer leuker, echt leuk. Nog wat meer laagjes en zo. Zo leuk dat dochterlief zei dat zij en hubbie ook wel model willen zijn voor M. En dat terwijl die 2 al jarenlang roepen dat ze dat risico niet willen nemen! M. is weer geslaagd, op naar haar volgende toets. Volgens haar is over enkele weken mijn mooie kleur al wel wat uitgegroeid, zodat ik dan weer verf-proefpersoon kan zijn 🙂

Oops, sorry Annerie, alweer vergeten een foto te maken van m’n nieuwe kapsel 😛

Best druk weer

Vrijdag beetje opgeruimd in huis, boodschappen gedaan, schoongemaakt e.d. Dochterlief kwam langs met een heerlijke ovenschotel voor 4 personen, voor het bezoek dat ik zaterdag kreeg. Toen ze net 10 minuten weg was, belde ze: ze was aangereden! Ik schrok me echt rot!! Gelukkig viel het reuze mee, ze was nieteens gevallen, alleen weer wat blauwe plekken op haar benen. Dit was aanrijding nr 7 alweer, en het is nooit haar eigen schuld 😦

Bij de school stopte voor haar een taxi, zij stopte er netjes achter. Ze zag dat er kinderen in zaten, en bij een school, dan verwacht je dat die taxi die kinderen uitlaadt en weer verder rijdt. Deze niet: Die reed plotseling achteruit! Hij had haar niet gezien, en hoorde haar ook niet claxoneren. De beenkappen aan de voorkant stuk, en die klapten tegen haar benen. Omdat ze al stil stond viel ze niet om, ze kon haar voeten goed schrap zetten op de grond. Maar natuurlijk was het wel even heel erg schrikken!

Ze heeft de man op een stuk papier laten schrijven dat hij haar bij het achteruit rijden aangereden had, want zoals het eruit zag kon het ook zo gegaan zijn dat zij hem van achteren aangereden had, rood van haar scooter zat op zijn achterbumper tenslotte. Vanochtend belde de chauffeur haar op: de kinderen in de auto waren enorm vervelend geweest, en toen hij daar iets van zei begonnen ze hem te schoppen en te slaan! Vandaar dat hij totaal niet op het verkeer had gelet op dat moment. Ook vroeg hij gelijk hoe het met haar ging. Woensdag komt hij bij haar thuis langs om de papieren voor de verzekering in te vullen. De blauwe plekken zijn al bijna weer beter, maar ze heeft wel 2 dagen overal spierpijn gehad, natuurlijk omdat je je op zo’n moment heel stevig schrap zet met al je kracht…

Zaterdag was Tante Siet jarig, maar helaas kon ik niet bij haar langskomen, want ik kreeg bezoek van 2 mensen die ik ken via Second Life. Dat was heel gezellig. Aangezien ze uit Brabant kwamen bleven ze ook warm eten, de bewuste ovenschotel die dochter gemaakt had: aardappels, broccoli, gehakt, met een roomsaus erdoor, en ei en kaas eroverheen. Zalig!

Zondag opruimen, emails beantwoorden, badderen enz. Een lekker rustdagje dus 🙂

Vandaag moest ik om 3 uur op de stageplek van collega M. zijn, nu heeft ze mijn haar nog geknipt. Ook dat is weer prima gelukt, ik heb een hele metamorfose ondergaan zo, en zij heeft flink wat goede cijfers gescoord met mij als model 🙂

De kapsalon waar ze stage loopt is in dochter haar wijk. Die wist ervan, en kwam halverwege het knippen ineens binnen wandelen. Verrassing! Of ik met haar mee naar huis ging. Ze had enorm trek in boerenkool met worst, maar schoonzoon houdt helemaal niet van stamppot. Ze had alles al in huis (ja jij zegt toch nooit nee als je eten krijgt voorgezet). Maar voor 1 persoon boerenkool maken gaat bijna niet. Dat weet ik, daarom eet ik het ook maar zelden. Het was erg lekker, met gebakken spekjes er doorheen en cheddarkaas erop, lol. Dochter stopt kaas in en op alles wat ze kookt, maar gelukkig ben ik al net zo verslaafd aan kaas als zij 😀

Voor en na het eten hebben we de 1e DVD van Highlander gekeken. Ik had van het gehele Highlander nog maar 2x een klein stukje gezien. Nu dus een hele film, en die andere 3 delen ga ik zeker binnenkort ook nog zien! Ze heeft vast nog weleens weer trek in een stamppot voor de winter om is 😉

Verder… probeerde ik voor de 3e keer dit jaar om 2 volle weken achter mekaar vrij te zijn (zoiets zou je vakantie kunnen noemen), maar dat lukt alweer niet, grrr. G. wilde mij vorige week donderdag al laten werken, maar toen kon ik niet, wegens haar verven, dat was al afgesproken. Dus werk ik nu deze donderdag voor hem. Och, één dagje… Vanmiddag telefoon van collega J.: Of ik woensdag voor hem werken wil? Dus morgen nog 1 dagje vrij en daar gaan we weer!!! In elk geval ben ik dan wel 9 dagen lang vrij geweest, een record tot nu toe dit jaar :-))

2x ROOD

Vanmiddag ben ik met pomp-collega M. meegeweest naar haar school. Ze is 2e jaars op de kappersopleiding en had vandaag een toets: haar verven. Aangezien er bij mij geen enkele kleur meer in zat behalve die van mezelf: tamelijk vaal donkerbruin (en een stuk of 10 witte haren *grijnz*), ben ik het ideale model 🙂

Ze kan op 4 onderdelen punten halen voor zo’n toets, het hoogste voor elk onderdeel is een 4. En voor mij heeft ze 4×4 gekregen, dus mijn haar is perfect gekleurd! We waren zelf ook allebei enorm tevreden, de kleur staat me heel erg goed, en matched ook nog eens exact met mijn bril. Welke kleur? Een soort van donkere rode kool. Soms lijkt het bijna zwart, soms een donker paarsig rood, naar gelang het licht erop valt.

Een leraar noemt haar altijd Miss Shell, en had het toen over "je moeder". Dit is niet mijn moeder hoor (hoewel dat best kon kwa leeftijd), dit is een collega van me, zei M. Waarna we Dames Shell genoemd werden door hem, lol. We zijn dan wel collega’s, maar aangezien je altijd alleen werkt heb je niet erg veel contact met elkaar. Zoals M. zei: Dit is ook een leuke manier om elkaar eens wat beter te leren kennen!

Collega M. blij met haar hoge cijfers (hoger kan niet) en ik met een prachtige kleur haar, gratis en voor niets. Het mag ook wel weer eens geknipt worden, maar dat viel niet onder deze toets. Maandagmiddag ga ik naar de salon waar zij stage loopt, en alwaar ze beoordeeld wordt op het knippen van modellen die zij zelf meebrengt. Alweer kost mij dit niets, en zij kan alweer een goede beoordeling krijgen. Of zoals M. zegt: Dit is voor ons allebei een win-win situatie 😀

———————————–

Thuisgekomen werd ik gebeld door het Rode Kruis. Of ik voor de collecte volgend jaar juni wel Wijkhoofd zijn wil? Jawel hoor, lijkt me zelfs best wel leuk 🙂

Dit houdt in dat er bij mij circa 15 collectebussen gestald worden, die ik naar de collectanten brengen moet. De collectanten zoeken zij zelf, dat hoef ik niet te doen. Ik krijg gewoon hun adressen. Die moet ik dan aansturen, de wijk indelen enz, en na afloop worden de volle bussen weer bij mij thuis ingeleverd door de collectanten. Samen het geld tellen, en de bussen worden dan weer bij mij opgehaald door het Rode Kruis himself. Kleine moeite, en lijkt me nog leuk om te doen ook 🙂

Zeer been

Gisterochtend werd ik wakker van enorme kramp in mijn rechterbeen, het been dat ooit verbrijzeld raakte bij een ongeval. Nu heb ik er al jaren niet echt meer last van, dus die kramp was heel vreemd 😦

Pas na heel lang lukte het m’n been weer uit de kramp te krijgen, maar zodra ik even iets bewoog schoot het er weer in. Vandaar dus dat ik gister niet meekluste, maar door dochterlief op een stoel gepoot was, met been op voetenbankje.

De bijsluiter van m’n nieuwe cholesterolpilletje er es bij gepakt, en daarin staat dat je onmiddellijk de dokter moet bellen als je last krijgt van je spieren. Maar ach, het kan ook een andere oorzaak hebben, nog maar ff afwachten…

Toen ik gisteravond naar bed ging bleken mijn enkels enorm opgezwollen. Ook dat heb ik nooit. Nu werd het toch wel eng. Mijn sokken zaten er heel diep in afgetekend, en vooral eng was dat bij, alweer, m’n rechterbeen, want ook nog net op de huidtransplantatie die ik daar heb 😦

Als u na gebruik van INEGY om onverklaarbare redenen last krijgt van pijn, gevoeligheid of zwakte van de spieren, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Dat is omdat in zeldzame gevallen spierproblemen ernstig kunnen zijn, waaronder afbraak van spieren wat tot nierbeschadiging leidt; in zeer zeldzame gevallen zijn er sterfgevallen geweest.

Ik had toen het pilletje alweer gehad, dat moet je ‘s avonds nemen. Vanochtend was mijn rechterbeen heel stijf en pijnlijk, het voelt of m’n spieren in steen veranderd zijn. Ook geprik en getintel nu en dan. In elk geval kan ik er amper mee lopen, en dat terwijl ik sinds gisterochtend het been meest omhoog heb gehad. Het voeteneinde van mijn bed staat altijd al wat omhoog, vanwege dat been.

Dusss dokter bellen, zoals de bijsluiter zegt. Want omdat er niets gebeurd is, behalve dan nieuw pilletje, denk ik toch dat het daar van komt.

• Huisarts: de praktijk is wegens vakantie gesloten, vervangers zijn bla bla bla…
• Vervangend huisarts: de praktijk is woensdag gesloten, voor vervanging kunt u…..

Nummer 3 vervangt dus voor meerdere collega’s en bleek ook nog es pas bereikbaar te zijn na 2 uur ‘s middags. Daar is dan natuurlijk geen doorkomen aan per telefoon. Oh ja, en nr 3 mag ik ook helemaal niet, lol. Dus laat maar zitten dan 😦

Gebeld met tante Siet die het ook wel een goed idee vond om gewoon de pilletjes ff niet meer in te nemen, tot mijn eigen ome doc volgende week weer terug is van vakantie. Maar even extra goed opletten dat je zo weinig mogelijk vet binnenkrijgt, zei ze. Ook AnneRie dacht dat de vervangdokter hoogstens zou zeggen dat ik de pilletjes maar ff moet laten staan, en dat ga ik nu ook doen. En dan maar hopen dat m’n pootje weer snel beter wordt 😦

Naast zeer been voel ik me vandaag ook niet echt lekker. Ingewanden van slag, moe en slap en hangerig. En toen ik mezelf in de spiegel tegenkwam zag ik er ook erg bleekjes uit. Kan allemaal best komen van die Inegy, vooral omdat ik pas de laatste dagen er elke avond eentje inneem. Ik ben gewend om tussen de middag m’n pilletjes te nemen, deze moet ‘s avonds, dus de eerste weken vergat ik ‘m de helft van de tijd…

Cholesterol weer

Vandaag de dokter gebeld over de uitslag van het bloedprikken afgelopen vrijdag. Na inmiddels weer 3 maanden Crestor geslikt te hebben, was het van 7.4 (extreem hoog) naar 5.4 gezakt (bijna goed).

Maar.. de tri-dinges, een andere waarde, was nu zomaar ineens 3.07, en die hoort absoluut beneden de 1.95 te zitten. Die is nu dus ineens veel te hoog! Nooit eerder gehoord dat die bij mij te hoog was, dat is dus weer nieuw 😦

En die kan duiden op teveel suiker in je bloed. Nee hoor, dat hoeft echt niet persé te betekenen dat je suikerziekte aan het krijgen bent, maar misschien is het wel verstandig om je daar nu ook es op te laten prikken. Aragog: mijn tante prikt me daar zo nu en dan wel es op, volgende keer dat ik haar zie vraag ik dat wel even. Prima idee, doen!

Bijna alle vrouwen aan moeders kant hebben diabetes, dus ik hou daar al jaren rekening mee. Zou het wel heel erg vinden, maar ik weet dat de kans er voor mij in zit, want in de familie. Mijn overgrootmoeder, oma, moeder, tante…

In elk geval moest ik nu direct stoppen met Crestor, en vandaag gelijk een nieuw pilletje ophalen: Inegy. 3 maanden dit dagelijks innemen, en dan weer bloed laten prikken in het ziekenhuis.

Spit

Toen ik ome Henk gister tegemoet liep voor m’n sleutel kreeg ik al wat last van m’n rug. Na een warm bad werd dat alleen nog maar erger, en vannacht werd ik om het uur wakker van de pijn in m’n onderrug als ik me per ongeluk ff omdraaide in bed. Vanochtend kon ik dat bed amper meer uitkomen 😦

Spit dus. Dat heb ik in het verleden erg vaak gehad, toen ik nog getrouwd was. Stress, dacht ik achteraf. En misschien nu wel weer, want druk druk druk, te veel te doen op het moment. Vandaag en morgen alweer werken bij de pomp. Dat vind ik op zich heel leuk, maar ondertussen stroomt mijn mailbox over, en moet ik allerlei andere zaken regelen en doen…

Ziekmelden bij de pomp is geen optie, want ikzelf ben juist de invaller bij ziekte, lol. Wegens veel ervaring met spit kon ik niet alleen zelf de diagnose stellen, maar ook de medicatie voorschrijven: een goede pijnstiller en een spierverslapper, en zoveel mogelijk, maar wel rustig aan, blijven bewegen.

Elk nadeel hep z’n voordeel zei Johan Cruyff: Dankzij de artrose heb ik plenty goede pijnstillers in huis *grijnz*. Nu nog een spierverslapper. Dochter heeft vorig jaar wekenlang een stijve nek gehad, en jawel, zij had nog 3 diazepammetjes in huis. Schoonzoon was zo lief om me die te brengen, net voor ik de deur uit moest 🙂

De baas heb ik verteld dat ik niet al te veel bij ging vullen, alleen wat ik zelf denk dat ik kan. Dus niet sjouwen met trays met 24 flessen cola, hihi. Hij mocht allang blij zijn dat ik er was. En dat wastie dus ook.

Het is gelukt vandaag. De pijnstillers hielpen redelijk, en door de diazepam voelde ik me wel een beetje high, maar al spacend gaat de tijd ook sneller om, hahahaha! Ik heb zoveel mogelijk door de shop rondgescharreld: niet te veel zitten, zoveel mogelijk wel in beweging blijven. Dat lukte allemaal aardig. Tegen sluitingstijd moeten er allerlei zware dingen naar binnen gezet worden, zoals 2 grote vlaggen, een reclamebord, de brandblussers. De buurman heeft dat met plezier voor me gedaan.

Veel klanten vroegen wel of ik last van m’n rug had, het viel dus wel op dat ik me nogal stijfjes bewoog. Maar als ik thuis gebleven was dan had ik er minstens zoveel last van gehad, en waarschijnlijk ook een stuk minder bewogen als vandaag. Morgen nog even werken, en dan weer vrij tot zaterdag 😀

Artrose

Dinsdag zijn er in het ziekenhuis foto’s van mijn linkerhand gemaakt, en vandaag kreeg ik de uitslag: Het is inderdaad artrose, vooral het duimgewricht laat duidelijk een flinke slijtage zien.

En nee, daar is verder niets aan te doen. Diclofenac slikken indien nodig, probeer nu en dan eens een dagje (of 2 of 3) zonder. Maar bij pijn dat dus max 3 keer daags slikken. En absoluut niet vergeten elke dag die maagbeschermer in te nemen. Het gaat nooit weer over, kan alleen erger worden. En er is verder niets aan te doen dan die pijnstillers 😦

Sinds ik die slik is de pijn in de rest van m’n arm wel al een stuk minder geworden, die spieren ontspannen zich dus weer wat. Maar zelfs met pijnstiller voel ik m’n duim nog steeds, vooral bij bepaalde bewegingen. Maar es proberen uit te vinden hoe ik dat soort bewegingen dan anders kan doen 😉

Op het werk zegeltjes afscheuren bv, ben ik nu achter dat ik daar veel minder last van heb als ik m’n hand dan andersom houd. Het is even wennen, maar dat lukt al aardig.

En na zo’n 2 jaar of zoiets sukkelen weet ik nu tenminste wat er aan mankeert. Ik wil binnenkort toch ook wel weer eens wat knutselen, en dan maar eens zien of ik daar ook oplossingen voor kan vinden zodat het wat minder pijnlijk is…

En ach, het scheelt ook een hoop aan paracetamolletjes denk ik dan maar. Want als ik levenslang 3 maal daags een pijnstiller slik, krijg ik vast ook nooit meer hoofdpijn e.d. 😀

Kapsel

Hehe, het hele weekend gewerkt, nu weer even een paar daagjes vrij. En deze week hoeft er eens helemaal niets 😀

Vorige week heb ik van alles geregeld en gedaan, o.a. ben ik naar de kapper geweest. Mijn krullenbos werd wel heel erg lang, ik kon alweer een paardenstaart maken. En mijn haar zag eruit als geplozen touw, want het is van zichzelf al droog, en door permanent wordt dat nog veel erger. En dus heeft de kapster alle krullen eraf geknipt, en heb ik nu een lekker kort koppie, met alleen maar nieuw haar, mijn eigen dus, zonder iets aan permanent of verf erin 🙂

• Kapster: Dit staat je erg leuk, en je gezicht lijkt zo ook wat smaller
• Dochterlief: Leuk mam, nooit meer permanent doen hoor, ik vind dit veel mooier bij je staan
• Tante Siet: Wat zonde zeg, al je krullen weg, ik vind je met krullen veel mooier
• Dochter weer: Mam, die is bijna 80! Dat is een heel andere generatie, en die hebben een andere smaak
• Mannelijke collega (net zo oud als dochter): Ik vond die krullen eigenlijk veel mooier bij je staan

Tja, zoveel mensen zoveel smaken, lol.

Hoewel volgens dochterlief dus al bijna 80 (foei Char!), zitten die ouwetjes zeker niet achter de geraniums, lol. Vanwege mijn verjaardag wou ik bij ze langs gaan met iets lekkers, maar die zijn echt elke dag de hort op! Met de Zonnebloemboot mee, de stad in, naar de soos… Toen ze tegen de avond van de soos terugkwamen stond ik al voor de deur te wachten met 3 moorkoppen. En die smaakten ons zeer goed, met een borreltje erbij 🙂

Van hen kreeg ik voor mijn verjaardag nog een lekkere fles wijn, en een doosje met heeeel erg lekkere bonbons erin (allerlei verschillende truffels) 😀

Ik slijt :-(

Vanochtend naar de dokter geweest met mijn zere duim. Het is heel duidelijk begonnen met die duim, al doen inmiddels ook mijn pols, en sinds kort mijn hele arm + schouder al mee.

Even knijpen: jawel kracht zat. Het is algemeen bekend dat ik heel erg sterke handen heb. Volgens dochterlief kan ik een vaatdoekje kapot draaien als ik even stevig uitwring, lol. Toen kneep ie in de muis van m’n duim, auw! Zelf had ik ook allang door dat daar het probleem zat 😦

De conclusie: mijn linkerduim is versleten, artrose dus. Dat moet nog wel even bewezen worden met een foto, maar daar kan ik pas de 26e voor in het ziekenhuis terecht. Dat ik last van pols, arm enz heb, komt volgens de dokter doordat ik me aan die zere duim aanpas. Dat vermoeden had ik zelf ook al.

Het lijkt er dus op dat de dokter gelijk heeft, en dat het inderdaad artrose is, slijtage. Omdat ik er echt goed last van heb schrijft ie me Diclofenacnatrium voor, vanmiddag gelijk even ophalen maar. Even googlen leert dat je dat bij artrose vaak levenslang mag blijven slikken. En dat dat slecht is voor je maag. Vandaar dus dat op het recept ook nog Omeprazol staat. Googlen leert dat dat helpt tegen maagproblemen. Dat ie dat gelijk erbij doet zegt dus wel dat ik kennelijk langdurig aan de Diclofenac mag, en niet maar voor een paar weekjes 😦

Ik vind dit niet leuk, want het lijkt erop dat dit niet iets is dat na een paar weken weer overgaat. Maar hopelijk voelt m’n arm enz door die medicijnen snel weer wat lekkerder aan. De laatste tijd doet zelfs zegeltjes afscheuren op het werk al zeer. Ja zei ome dokter, vastpakken en grijpen… Yep. Werken is geen probleem, maar ik was toch al niet van plan om voor zoiets thuis te blijven 😉

De laatste tijd deed ik op het werk wel m’n oude brace om, maar dat heeft hiervoor geen enkele zin volgens de huisarts, dus die kan nu weer in de kast.

Zou dit nu komen door levenslang handwerken en knutselen????

Hoog tijd

Net thuis van werken ben ik nu even 4 dagen vrij, en dat is ook wel nodig! Werken is leuk, maar het kost wel erg veel vrije tijd *grijnz*

Ik moet hoognodig naar de kapper. Dat vind ik al een paar weken, maar als de kapper open is werk ik zelf ook. Voor morgenmiddag heb ik een afspraak om 2 uur. Lekker!

Ook moet ik zeer nodig naar de huisarts. Daar maak ik morgen wel een afspraak mee, voor woensdag zal dat dan wel worden. Al was het alleen maar omdat het moet van dochterlief. Toen ik haar vandaag even aan de telefoon had vroeg ze weer: Heb je al een afspraak gemaakt bij de dokter? Nope, maar wel bij de kapper 😀

Een hele poos geleden alweer, eerder maanden dan weken, begon de muis van mijn linkerduim lastig te doen. Beetje zeurderig moe-achtig pijnlijk gevoel. Niet erg, en gaat wel weer over. Ook doet het flink zeer als ik op een bepaalde plek erin knijp. Daarna ging mijn pols meedoen, en ging het van beetje zeurderig over in ook af en toe flink auw! als ik een verkeerde beweging maak. Dat doe ik vooral veel op het werk natuurlijk: vakken vullen, lege dozen kapot scheuren, dat soort dingen.

Nu had ik nog een brace liggen van toen diezelfde linkerhand es overbelast was. Toen sliep mijn pink en had ik amper nog kracht in m’n hand, nu is het mijn duim, en zeer. Maar wel weer links dus. Toen was het overbelasting, dus wie weet is het dat nu wel weer… De laatste weken heb ik op het werk die oude brace maar om gehad, en dat hielp wel een beetje, in elk geval geeft die wat steun en houdt ie m’n pols recht.

Sinds vorige week begon het door te trekken naar mijn elleboog, en inmiddels doen m’n bovenarm en schouder ook al vrolijk mee. Zelfs het afscheuren van zegeltjes doet inmiddels flink pijn. Vandaar dus toch maar es ome dokter gaan opzoeken nu 😉

Klanten reageren op die brace, bv: Heb jij ook tunneldinges? Arm gebroken? Nieuwe mode? Ik vertel dan maar dat het een beetje overbelast is. Vandaag dacht een klant dat het best eens een tennisarm zijn kan, dat trekt ook langzaam steeds verder, volgens haar. Maar dat is het vast niet, want ik kan nieteens tennissen, alleen badmintonnen 🙂

Dochterlief zegt al een tijdje dat ik er toch echt even naar moet laten kijken. Dat kan deze week dus. Ben ik eindelijk weer es een paar daagjes vrij, heb ik het nog harstikke druk!!!

/me zwaait naar tante Siet: Ja hoor, ik kom van de week zeker ook wel even bij jullie langs, met 3 moorkoppen!!!