Postbank & Hoogovens

Nog maar een paar weken, en dan bestaat er in Nederland (als enige land in heel Europa!) geen Postkantoor meer. Een heel gek idee…

Erger nog vind ik het, dat de Postbank binnenkort opgeslokt wordt door ING. Zo lang ik me herinner, ben ik Postbank-klant, naar volle tevredenheid. Ooit een kort uitstapje gemaakt naar de Rabobank, wat absoluut niet beviel. En zoonlief heeft flink problemen gehad met ABN-Amro toen ie net op zichzelf woonde…

Maar ING… ik heb er nix mee. Ik heb nooit overwogen om ING als bank te kiezen, maar binnenkort vallen al mijn bankzaken daar wel onder. Automatisch blijven? Kweet niet… Ik ga toch maar eens kijken of er niet iets anders is dan grote logge banken die alleen aan hun eigen winst denken (ipv aan hun klanten), met bestuurders die enorme salarissen en dito bonussen krijgen. Met onbereikbare onpersoonlijke en onvriendelijke klantenservice. En met hele dure grote gebouwen die hun klanten voor ze betalen…

Wat ik dan wel wil? Gewoon bij de Postbank blijven, waar ik al eeuwenlang harstikke tevreden klant ben 😦

En dan las ik net dit:

Corus dreigt met vertrek uit EU door CO2-afspraken
Uitgegeven:14 december 2008 18:50
Laatst gewijzigd:14 december 2008 18:49

LONDEN – Staalfabrikant Corus vertrekt uit Europa als de EU de nieuwe afspraken over de uitstoot van CO2 niet herziet. Bestuursvoorzitter Philippe Varin dreigde zondag in de Britse krant The Independent met vertrek naar China.

Corus… dat heette vroeger Hoogovens. Toen ik 5 was, emigreerden we van Den Andel naar Beverwijk, waar ik mijn jeugd doorbracht. Omdat mijn vader bij de allereerste gastarbeiders hoorde: grunnegers en friezen die aangetrokken werden om bij een sterk groeiend Hoogovens te gaan werken.

Ik groeide op met in onze keuken een grote poster met rode, groene, blauwe en gele vakjes: Het ploegendienstrooster. Pa zat, als kraandrijver, bij de gele ploeg, en zo konden we precies zien wanneer hij werkte, of vrij was. Toen ik mijn type- en stenodiploma behaald had, in 1974, nam pa me mee naar het Hoofdkantoor. Dit is mijn dochter, kan zij hier ook werken? Ik werd gelijk aangenomen (zo ging dat in die tijd), en kwam op een typekamer terecht, Transwijk geheten. Daarvandaan werd je soms uitgezonden als secretaresse o.i.d. als er elders op het bedrijf iemand ziek was.

Tussen de middag kon je je eigen meegenomen brood opeten. Of naar de viskraam die op het terrein stond. En minstens eens per week sprak ik met pa (inmiddels werkzaam als archivaris op Hoofdkantoor II), af in de kantine aldaar. Daar kocht je bonnetjes: 1 gulden voor een maaltijd, 50 cent voor soep of toetje. En dan aten we gezellig samen een lekkere uitgebreide lunch 😀

Mijn Hoogovens-pasje heb ik nog steeds: een metalen plaatje met je gegevens en pasfoto erin gebrand. Plus al die herinneringen, die vooral met mijn vader te maken hebben.

Ik wil gewoon dat Corus nog steeds Hoogovens heet, en voor altijd in IJmuiden blijft. En ik wil gewoon klant van de Postbank blijven. Alle verandering is geen verbetering 😦